Blaut tuska í andlit sparifjáreigenda?

Pétur H Blöndal: "Dómur Hæstaréttar er eins og blaut tuska í andlit sparifjáreigenda. Hann verðlaunar þá sem tóku áhættu, þá sem eyddu og voru óvarkárir í fjármálum"

Ég sé ekki betur en með ofangreindum orðum fari Pétur með ýkjur og alhæfingar, um mjög misjafnar ástæður fólks til lántöku. Er aðalatriðið ekki einmitt það, að þessi kjör á lánunum VORU ÓLÖGLEG? Um það hefur fallið dómur sem Hæstaréttur staðfestir núna, lög voru brotin.

Þeir sem buðu lánin voru að bjóða ólöglegan varning. Voru neytendur e.t.v. orðnir þjófsnautar með því að skrifa undir slík lán? Engan hef ég heyrt halda slíku fram.

Á nú að hæðast að og hegna þeim Íslendingum sem tóku lán hjá löglegum stofnunum, sem sættu eftirliti opinbera eftirlitsaðila. Ef ég kaupi gallaða vöru á afborgunum, er þá ekki eðlileg krafa mín (neytandans) að fá vörunni skipt í heila - ef ég á að halda áfram að borga af henni í umsamdan tíma?

Persónulega hef ég ekki tekið gengistryggt lán, en orða þetta svona sem dæmi.

Bruðlurum bjargað